در زیر برخی جدول های مهم درمبحث تصفیه آب و فاضلاب توسط واحد تحقیقات گروه صنعتی مهراس آورده شده.
فاضلاب های شهری همیشه دارای میکروب های گوناگونی می باشند که قسمتی از آنها را میکروب های بیماری زا تشکیل می دهند. ورود فاضلاب تصفیه نشده به محیط زیست و منابع طبیعی آب، چه آنهایی که روی زمین و چه آنهایی که در زیر زمین قرار دارند، موجب آلوده شدن این منابع به میکروب های بیماریزا می گردد و در اثر تماس انسان با این منابع، خطر گسترش بیماری ها میان مردم به وجود می آید.
وارد نمودن فاضلاب های تصفیه نشده به محیط زیست موجب آلودگی این محیط شده که به جزء خطرهای مستقیمی که برای بهداشت مردم دارد، نتایجی دیگر از قبیل مناظر زشت، بوهای ناخوشایند و سرانجام تجمع حشرات را نیز به همراه دارد.
با توجه به اینکه مقدار نمک های معدنی محلول در فاضلاب به مراتب کمتر از آب دریاهای آزاد می باشد و فاضلاب جزء آب های شیرین ولی آلوده به حساب می آید، استفاده دوباره از فاضلاب به جای آب شیرین جهت آبیاری، کشاورزی و … به مراتب ارزانتر از شیرین سازی آب دریاهای شور می باشد. این مسئله در ایران که در بسیاری از نقاط آن مردم با کمبود آب شیرین مواجه هستند، می تواند در مصرف آب شیرین مورد استفاده در آبیاری کشاورزی، صرفه جویی نماید. کاربرد دوباره فاضلاب تصفیه شده جهت آبیاری کشاورزی علاوه بر صرفه جویی در مصرف آب شیرین، به علت وجود مواد غذایی در فاضلاب تصفیه شده می تواند منبع غذایی خوبی برای گیاهان و تقویت کشتزارها گردد.
لجنی که از تصفیه زیستی فاضلاب به دست می آید دارای مقدار زیادی از ترکیبات شیمیایی نظیر نیترات ها، سولفات ها و فسفات ها می باشد که ارزش غذایی فراوانی برای رشد گیاهان دارند. برای افزایش قابلیت جذب این لجن، آن را طی یک فرآیند با کودهای گیاهی که از باقی مانده برگ و ساقه درختان تشکیل شده اند یا با کودهای حیوانی بهم آمیخته و سپس به صورت کود طبیعی به کار می برند.
نزدیک به ۷۰ درصد گازهای تولید شده در انبارهای هضم لجن را گاز متان تشکیل می دهد که ارزش سوختی آن در حدود ارزش سوختی گاز شبکه شهری می باشد. در تصفیه خانه ها می توان با سوزاندن آن و گرم کردن دیگ های بخار، گرمای مورد نیاز واحدهای مختلف تصفیه خانه را تامین کرد. حتی در تصفیه خانه های بزرگ این گاز را جمع آوری کرده و با استفاده از توربین های گازی، ژنراتور برقی را به حرکت درآورده و تولید برق می کنند.
